Denge, dolaylı ya da dolaysız biçimde ilişkide olma durumuna yönelik yapılan bir tanımlamadır. İlişkili olanlar arasındaki durum değerlendirmesi, uyum, düzen, eşitlik, istikrar, kararlılık, biraradalık gibi nitelemeleri içerir. Denge durumu, benzerliklerin, farklılıkların, zıtlıkların, aynıların, denklerin biraradalığının sonucunda oluşabilir. Oluşması bir sürece ihtiyaç duyar, süreç sonrasında dengeleme gerçekleşir. Süreç, anonim-kurgusal, yapay-doğal, durağan-dinamik karaktere sahip olabilir.
İçerisinde bulunduğumuz dönemi birçok açıdan bir dengeleme süreci olarak tanımlamak mümkündür. Sonucu yani dengelemenin gerçekleşip gerçekleşemeyeceği henüz öngörülemeyen bir süreç. Sosyal, toplumsal, siyasal, doğal düzenlerin yeniden dengeleme sürecine girdiği farklı bir dönemden bahsediyoruz. Mimarlık da bu sürecin bir parçası. Mimarlığın tartışma alanında yer alan, birey-toplum, insan-mekân, doğa-insan, kent-yapı, yapı-doğa, eski-yeni, kamusal-özel, nesne-birey, sanal-gerçek, teknoloji-mimarlık, mimarlık-diğer disiplinler arasındaki ilişkilerin yeniden biçimlendiği ve bir dengeye ulaşıp ulaşamayacağı sorusunun hâkim olduğu bir dönem.
EGE MİMARLIK 112. sayısında yukarıda tanımlanan ilişkileri kapsayacak biçimde içinde bulunduğumuz “DENGELEME SÜRECİ”ni ve denge durumlarını tanımlamaya, yeni kurulan düzeni anlamaya ve yeni düzenin oluşturulmasına yönelik çabaları, kullanılan araç ve yöntemleri, yeni üretilen kavramları, bakış açılarını, yaklaşımları, anlamaya ve tartışmaya odaklanmıştır. Katkı beklenilen odak tartışma alanları şunlardır:
Mimari kavram ve düşünce
Mimari mekân
Kamusal mekân
Kentsel mekân
Mimari tasarım
Yapı üretimi
Disiplinlerarasılık
Mimarlık eğitimi
Koruma ve kentsel koruma
Doğal ve kültürel miras
Odak tartışma alanlarında yürütülecek tartışmalara yönelik anahtar kelimeler ise şunlardır: uyum, düzen, eşitlik, istikrar, kararlılık, biraradalık, benzerlik, farklılık, zıtlık, denklik, aynılık, anonim, kurgusal, yapay, doğal, durağan, dinamik
