TDK sözlüğüne göre imalat; “ham madde işlenerek yapılan her türlü mal”, ya da “işlenerek yapılan üretim” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere imalat sözcüğü hem üretim sürecinin kendisini, hem de süreç sonunda üretilen ürünü tarif etmektedir. Yukarıdaki tanımlar mimarlık disiplinine adapte edilerek düşünüldüğünde ise mimari imalat; “düşünsel ya da fiziksel olarak yapılan mimari üretim süreçlerinin tümü” ve “çeşitli mimari üretim süreçleri sonunda oluşan ürün” olarak tarif edilebilir.

Mimarlık alanındaki imalat biçimleri, işin özündeki bazı kavramlar ortak kalmak kaydıyla, tarih boyunca değişiklik göstermiştir. Bir dönem çok yaygın olan mimari imalat yöntemleri ya da ürün tipleri bir zaman sonra daha az kullanılır ya da kullanılmaz hâle gelmiştir. İmal edilen mimari üründen beklenenler de yine içinde bulunulan duruma, zamana, kültüre ya da ihtiyaca göre değişiklik göstermektedir.

Günümüzde mimari imalat, teknoloji ile oldukça yakın ilişki içindedir. Öyle ki, teknoloji hem imalat sürecinin kendisine, hem kullanılan araçlara, hem düşünsel ve fiziksel imalat tekniklerine, hem imal edilen ürünün niteliğine, hem de imalatın yapıldığı mekânlara direkt etki eder hâle gelmiştir.

Bu ilişkileri farklı açılardan tartışabilmek adına EGE MİMARLIK 119. sayısında, İMALAT kavramını ele almaktadır. Bu kapsamda;

. Günümüz yapı üretim teknolojileri

. Dijital tasarım ve üretim teknolojileri ile günümüzde mimari fikri ve ürünü imal etme biçimleri

.Üretim mekânları

.Malzeme ve çağdaş işleme/imalat yöntemleri

.Tarih boyunca mimari üretim süreçlerindeki gelişmeler/değişimler

.Günümüzde şantiye süreçleri, teknoloji ile olan etkileşim

.Dijital üretim yöntemleri vs. zanaat

odak konular olarak örneklenebilir.